
یکی از دلایل اصلی این امر این است که برنامه نویسی از حدود سی سال پیش که اولین کامپیوتر ها عرضه شدند ، با همان دستگاههای به ظاهر ساده ، به راحتی صورت میگرفتند!
ما مقاله قصد داریم به انتخاپ لپتاپی مناسب برای برنامه نویسان بپردازیم و در ابتدا به نیاز های سخت افزاری یک دستگاه مورد نیاز برنامه نویسان اشاره میکنیم و سپس به بخش نرم افزاری آنهارا مورد بررسی قرار میدهیم.
خب، یک برنامه نویس دقیقا به چه سخت افزاری در لپتاپش نیاز دارد؟
ایتدا باید بدانیم بخش سخت افزار یک لپتاپ از چه بخش هایی تشکیل شده است. بخش اول پردازنده که قلب یک دستگاه است، کارت گرافیک که به نوعی مغز دستگاه است، رم ها و هارد دیسک ها که دیگر بخش های اصلی سخت افزاری یک لپ تاپ اند ، و در نهایت باتری و عمر آن.
حال اگر فرض بگیریم که برنامه نویس تنها میخواهد از لپتاپش جهت کد نوشتن و برنامه نویسی استفاده کند، پس به پردازنده یا همان سیپییو باید خیلی دقت کند. لپتاپ های جدیدی که وارد بازار میشوند خوشبختانه از هستههای کافی برای امر کدینگ بهره مندند و شما با یک پردازنده اینتل Core i3 نسل ۱۰ نیز میتوانید بدون مشکل به این امر بپردازید.
بخش بعدی کارت گرافیک که همانند بخش قبل ، یک برنامه نویس خیلی به کارت گرافیک قدرتمندی برای انجام کارهایش نیاز ندارد و میتواند با یک کارت گرافیک ساده نیز به امورش بپردازد، البته که در نظر داشته باشید اگر بحث ماشین لرنینگ ها در میان باشد شما قطعا به کار گرافیک قدرتمندی در دستگاهتان نیاز دارید!
بخش سوم رم ها! رم ها به نظر من مهمترین بخش برای برنامه نویسان هستند. خیلی ها اعتقاد دارند رم جز مهمی از دستگاه نمیتواند باشد اما این اشتباه است. یک برنامه نویس قطع به یقین همیشه در حال سرچ و تحقیق در گوگل هست و ممکنه تا بیش از ۳۰ تب همزمان در مرورگرش باز باشد ، در کنار آن برنامه های مورد استفاده اش نیز قرار دارند و اگر فرض بگیریم یک دستگاه با رم کم قرار باشد این وظایف را به دوش بکشد، به زودی یا لپ تاپ از کار میافتد یا خود برنامه نویس! پس از همین الان پیشنهاد میکنم لپتاپی با حداقل رم ۸ گیگ تهیه کنید و چه بسا آنرا تا ۶۴ گیگ هم تقویت کنید.
بخش ذخیره سازی کار نیز میتواند مهم باشد. پیشنهادی که نه تنها به برنامه نویسان بلکه تمامی افرادی که با لپتاپ ها کار میکنند میشود این است:
کاری که اساسدی نسبت به اچدیدی ها میکند مانند تفاوت سرعت یک پراید در اتوبان به سرعت فراری است. سرعتی که اساسدی ها به کار شما میدهند به طوری مثال زدنیست که انگار وارد دنیای جدیدی میشوید و همانطور که میدانید زمان رکن اصلی هر برنامه نویس است، پس چرا باید کاری که میتوان در ۲ ساعت کدگذاری کرد را در ۴ ساعت میکنید؟ البته بازهم قابل ذکر هست که تقریبا ۹۹% لپتاپ هایی که در حال حاضر ساخته میشوند همگی دارای اساسدی هستند و نباید نگران این موضوع باشید ، اما اگر لپتاپ نسل قدیمی دارید و تابحال به فکر اساسدی ها نبودید ، پس به فکر باشید!
بخش دوم ما بخش نرمافزاری و به اصطلاح OS ما هست. این بخش خیلی بخش بحثبرانگیز و جنجالیست! قطعا اگر برنامهنویس باشید خودتان این موضوع را میدانید و تابحال چندصد بار برایتان پیش آمده که با دوست و همکارتان سر ویندوز و مک بحث کردید. نکتهای که قبلا وجود داشت این بود که بعضی از OS ها فقط مختص مک ها بود و بعضی فقط مختص ویندوز و لینوکس (که البته بعدها کروم اواس و آیپد اواس نیز به اینها اضافه شدند) و همین امر باعث شده بود اگر شما در گروهی کار میکنید که بخش مک رو ساپورت میکنند و شما ویندوز بودید ، امکان انتقال و دریافت برایتان فراهم نبود و از اون گروه به نوعی طرد میشدید، اما امروزه خیلی از این برنامه ها یکدیگر را پشتیبانی میکنند و بیشتر نرمافزار ها در هردو سیستم عامل ساپورت میشوند پس اگر کاربر ویندوز هستید و علاقهای به پیوستن به مک رو ندارید ، یا بلعکس، میشه گفت خیلی نیاز به نگرانی و دعوا نیست! ودر نهایت خود شما هستید که باید بین این دو سیستم عامل یکی را انتخاب کنید.